Нашай бабруйскай зямлі пашчасціла мець непасрэднае дачыненне да імя і творчай спадчыны выдатнага чалавека — пісьменніка, сцэнарыста, літаратуразнаўцы, грамадскага дзеяча, чалавека, якога Васіль Быкаў назваў “фігурай еўрапейскага маштабу”, — Алеся Адамовіча.

У свой час у пасёлак Глуша з міншчыны пераехалі бацькі будучага творцы. Маці, Ганна Мітрафанаўна, загадвала аптэкай, бацька, Міхаіл Іосіфавіч, быў медыкам. Менавіта яго намаганнямі ў пасёлку з’явілася бальніца. На ўлонні непаўторнай глушанскай прыроды прайшло дзяцінства Алеся Адамовіча. Тут, у Глушы, 14-гадовага хлапчука напаткала Вялікая Айчынная вайна. Разам з роднымі (Ганна Трафімаўна забяспечвала партызан медыкаментамі) ён прымаў удзел у дзейнасці антыфашысцкага падполля, змагаўся ў партызанскім атрадзе. Бацька ж з першых дзён вайны пайшоў на фронт, дзе быў ваенным урачом. Уражанні ад вайны пісьменнік пранёс праз усё жыццё і ўвасобіў іх у сваіх творах. Дзякуючы творчасці пісьменніка пасёлак стаў вядомы на ўвесь свет: творы аўтара перакладзены болей як на 20 моў. Неўміручым стаў і подзвіг людзей, якія ў пасёлку жылі, змагаліся з акупантамі. Яны сталі прататыпамі ге­рояў рамана “Вайна пад стрэхамі”. Па дылогіі Адамовіча Віктар Тураў зняў фільмы “Вайна пад стрэхамі” і “Сыны ідуць у бой”. Усім сэр­цам любіў Алесь Адамовіч сваю Глушу і землякоў. Тут, на мясцовых могілках, сярод родных, знайшоў ён і свой апошні спачын.

Сёлета Бабруйшчына разам з усёй краінай будзе адзначаць 72-ю гадавіну вызвалення ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў і 71-ю — Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Да гэтага часу дажылі адзінкі з тых, хто са зброяй у руках абараняў радзіму, няўмольна радзеюць рады тых, чыё дзяцінства апаліла вайна. А былая аптэка — цэнтр Глушанскага падполля — стаіць і дагэтуль. Гэты будынак — як напамін пра той гераічны час, як нагад людзям увекавечыць подзвіг змагароў і не дапусціць паўтору тых страшэнных падзей.

Ужо даўно ўзнікла задумка стварыць у будынку колішняй аптэкі музей Алеся Адамовіча, а ў вобласці — аб’ект рэспубліканскага значэння, цікавасць да якога б праяўлялі і замежныя госці. Тым болей што сёння ў Беларусі актыўна развіваецца ўяздны ту­рызм. У стварэнні музея зацікаўлена і дачка Алеся Адамовіча Наталля, якая гатова дапамагчы з экспазі­цыяй. Грамадскасць Глушы шырока абмяркоўвае дадзены праект. Жыхары пасёлка гатовы аказаць як матэрыяльную падтрымку, так і пасільную дапамогу ў падсобных будаўнічых работах. Ужо ёсць нават прапанова назваць будучы музей “Вайна пад стрэхамі”: плануецца, што ён будзе прысвечаны не толькі Алесю Адамовічу і яго гераічным бацькам, але ўсёй Глушы — людзям, чые муж­насць і самаахвярнасць у гады вайны заслугоўваюць быць увекавечанымі. Бабруйскі райвыканкам, пры ўмове стварэння музея, гатовы зрабіць яго філіялам раённага гісторыка-краязнаўчага і ўвесці стаўку навуковага супрацоўніка.

Але, каб усё гэта ажыццявіць, патрабуюцца немалыя грошы, найперш — на рэканструкцыю будынка. Ужо зразумела, што па цяперашнім часе стварыць музей можна толькі пры фінансавай падтрымцы ўсіх неабыякавых лю­дзей. І добра б было, шаноўныя чытачы, калі б такімі людзьмі сталі ў тым ліку і мы з вамі. Дзеля будучыні нашых дзяцей, дзеля міру на зямлі.

Алена КАРПЕНКА.

Открыт благотворительный счет для сбора средств на реконструкцию здания под музей А. Адамовича

Отдел идеологической работы, культуры и по делам молодежи Бобруйского райисполкома р/с 3642129272326 в филиале 703 ОАО СБ «Беларусбанк», код 706 г. Бобруйск, УНН 701226324. Назначение платежа «Для изготовления проектно­-сметной документации и реконструкции здания в п. Глуша под музей А. Адамовича».